Samolot Warszawa-Tel Aviv. Wsiada dwoje pasażerów. Filigranowa blondynka ma długie proste włosy i nerwowe ruchy. Mężczyzna krępej budowy zamyślony patrzy w dal. Zanim zajmą miejsca, wymieniają kilka zdań szeptem. Mężczyzna siada przy oknie.

Tymczasem miejsce od strony przejścia zajmuje starsza kobieta o prowincjonalnej powierzchowności, ale miłym uśmiechu. Od tego momentu aż do wylądowania samolotu, mężczyzna rozmawia z nią na niezobowiązujące tematy. Blondynka, siedząca po środku, uczestniczy w dyskucji przez pierwsze pięć minut. Następnie wydyma usta i przyjmuje obrażoną i gniewną minę, która nie schodzi z jej twarzy do końca lotu.

Widzę ich znowu przy odbiorze bagażu. Mężczyzna zaciska usta, blondynka płacze.